Miasto położone jest na wysokości 442-727 m. i jest drugie pod względem wielkości w Kotlinie Jeleniogórskiej. Według podań Kowary powstały w drugiej połowie XII w. Wówczas to walońscy górnicy szukając w okolicach złota, srebra oraz miedzi i żelaza trafili właśnie w to miejsce i założyli osadę. Pod koniec XIV w. górnicza miejscowość przeszła w posiadanie rycerzy. Kowary otrzymały prawa miejskie w 1513 roku od króla Władysława Jagiellończyka, wtedy jeszcze miasto nazywało się KuĄnicka Góra. W roku 1564 król Zygmunt August złożył zamówienie na 200 luf do muszkietów w miejscowej hamerni. Wszystko jednak przerwała wojna 30-letnia, która zresztą przyczyniła się do kryzysu w całej kotlinie.Po wojnie, tj. od połowy XVII w. zaczęła się rozwijać tutaj produkcja płótna lnianego, natomiast w roku 1720 powstała w Kowarach jedna z pierwszych na Śląsku manufaktura płócienna.





Kolejna stagnacja i kryzys miasto przeżyło na koniec XVIII w. i z początkiem wieku XIX. Spotęgowało się wtedy bezrobocie i zubożenie ludności, a to rzecz jasna doprowadziło do buntów, m.in. tkaczy w roku 1793 i 1848. Wszystko to skończyło się dopiero pod koniec XIX wieku wraz z rozwojem przemysłu. Powstała wtedy fabryka dywanów smyrneńskich, zakłady lniarskie i porcelany. W roku 1882 połączono Kowary linią kolejową z Jelenią Górą, a w 1905 r.   po zakończeniu budowy tunelu   pod Przełęczą Kowarską również z Kamienną Górą. W czasie II wojny światowej na terenie miasta istniał obóz pracy przymusowej.

Zwiedzanie Kowar zacznijmy od bardzo starego kościoła, który powstał prawdopodobnie w XIV albo XV w. Oczywiście obecnie wygląda zupełnie inaczej niż wtedy, ale trudno się dziwić bo przecież strawił go pożar podczas wojny trzydziestoletniej. Wygląd obecny kościółek zawdzięcza odbudowie, która miała miejsce w roku 1670. Najstarszą częścią jego wnętrza jest nawa główna i wieża na ścianie której znajduje się rzezba z XIV w. przedstawiająca Madonnę. Nieco wyżej wzdłuż głównej ulicy Kowar ciągną się kamieniczki mieszczańskie z XVIII w. a w ich pobliżu stoi ratusz wybudowany w stylu klasycystycznym w roku 1788. To jeszcze nie wszystkie zabytki, otóż przy drodze do Wojkowa znajdziecie pałac Radociny, nazywany też Nowym Dworem wraz z otaczającym go parkiem. Powstał on w drugiej połowie XVI wieku i został kilkakrotnie przebudowywany. W północnej części Kowar u stóp wzgórza Ciszyca (463 m) znajduje się z kolei klasycystyczny pałacyk nazywany "Radziwiłłówką" ze względu na to, że był on w pewnym czasie letnią rezydencją Namiestnika Księstwa Poznańskiego Antoniego Radziwiłła. Na koniec jeszcze jedna budowla! W Kowarach średnich obok szlaków niebieskiego i zielonego stoi kaplica Św. Anny.










Z Jeleniej Góry do Kowar jeżdzi wiele autobusów PKS - u, najczęściej są to kursy w kierunku Karpacza i takich należy szukać na rozkładzie.

Kolor	Dokąd prowadzi szlak?	Czas przejścia ok.
	na Skalnik	-
	na Skalny Stół	3 godz. ( 1 godz. 40 min)
	na Przełęcz Okraj	2 godz. 30 min ( 1 godz. 40 min)
	na Przełęcz Kowarską	1 godz. 45 minut (1 godz. 20 minut)
	Schronisko Szwajcarka przez Bukowiec i Karpniki	3 godz. (2 godz. 50 minut)
	do Karpacza	-